Tevreden kijkt Sjaak de dakdekker naar boven. De rode dakpannen glimmen in het ochtendrood. Dadelijk komen opdrachtgever en bewoners een klein feestje vieren wegens het succes van de samenwerking. De drank staat koud en de bitterballen kunnen langzaam in het vet. Piet kijkt tevreden terug op het verloop van de uitvoering. Geen klagende bewoners, geen overlast in de straat. Ja, een klacht was er: een bewoner wilde na afloop een testrapport ontvangen, waarin stond vermeld dat het dak daadwerkelijk was uitgevoerd zoals in de aanbesteding besproken en wenste een garantie voor de komende jaren.
Als gerenommeerd dakdekker had Sjaak die vraag eenvoudig weten te tackelen met de opmerking: ‘vertrouw je mijn werk niet?’ Bij de afronding wilde Sjaak samen met de opdrachtgever het dak op gaan. Maar die had het overgelaten aan de opzichter, die het al snel goed vond. Isolatie was aangebracht, koudebruggen had men zo snel niet ontdekt en de dakpannen lagen in de juiste richting. Het zag er op het eerste gezicht tiptop uit, wat zou je dan meer controleren?
Zodoende was iedereen tevreden en kon het feestje beginnen. Amicaal klopten dakdekker, aannemer en opdrachtgever elkaar op de schouders. Ga je nog meer projecten aanbesteden?, was het gespreksonderwerp. En vervolgens: ‘O, heb je gezien hoe snel en goed we deze klus hebben geklaard? Mensen geen overlast bezorgd, buren geen herrie gehoord en wij hebben door goedkopere materialen te gebruiken nog een aanzienlijke besparing voor je gerealiseerd. Mag ik toch zeker wel weer meedoen? Prijs maken? Hier, neem nog een bitterbal.’
Maar als maanden later de directeur van de woningcorporatie op zijn kantoor zit, komt er onverwacht een klacht van een bewoner. Juist die bewoner die destijds vroeg om garanties en certificaat van de eindcontrole. Want ondanks zijn nieuwe dak gierde de wind onder de pannen door. Hoe kan dat nou? De directeur schuift de klacht door naar de opzichter, die het plots in Keulen hoort donderen. De directeur vraagt: ‘jullie hebben toch zeker een eindcontrole gedaan? Laat me het rapport zien.’ ‘Ja, heer directeur, we hebben alles gecontroleerd, zag er allemaal goed uit, maar een eindrapport is er niet’, stottert de opzichter. De directeur: ‘Je hebt dus niet een onafhankelijk bureau ingeschakeld om daadwerkelijk het eindresultaat te laten keuren en vastleggen? We kunnen dus geen enkele bewoner de garantie bieden dat het goed is? Jansen, dan gaan we goed nat!’
Hoe gechargeerd ook, de moraal van dit verhaal is dat we feestjes bouwen aan het einde van een project, zonder de zekerheid te hebben of er op de lange termijn wel iets valt te feesten. Daarom is mijn advies: sluit een project pas af nadat toetsing van de kwaliteit heeft plaatsgevonden door een onafhankelijk bureau. Nadat je zeker weet dat die mooie plannen en toezeggingen die aan het begin van het project zijn uitgesproken en op papier gezet, daadwerkelijk zijn gehaald. Dan weten we zeker dat die bitterballen niet na maanden ‘bittere ballen’ worden waar de opdrachtgever met een wrange nasmaak op terugkijkt.
Eigenaar Fier Dakcontrol
Reacties