De tijd dat bij woningcorporaties bakken geld als het ware over de muur heen naar binnen klotste, is voorbij. De economische crisis en belastingaanslagen vanuit Den Haag maken een andere kijk op investeringen noodzakelijk. Ook voor Waterweg Wonen uit Vlaardingen. Volgens manager bedrijfsvoering René van der Heijden zet de corporatie in op een krimpstrategie.
nr 6 2010 interview ren? van der heijden8
`We moeten
ervoor waken
dat uitsluitend
goedkope
huurvoorraad
overblijft'
nr 6 2010interview ren? van der heijden 9
interview
"Ons bezit bestaat momenteel uit zo'n 13.000 woningen. Daar moeten
er in 2030 nog 7.000 van over zijn." Ren? van der Heijden, manager
bedrijfsvoering bij Waterweg Wonen, schetst in het kort de situatie van
de corporatie uit Vlaardingen. De krimpstrategie maakt onderdeel uit
van het Actieplan Wonen dat in 2008 door de Vlaardingse gemeente-
raad is aangenomen. "Wij denken dat deze strategie noodzakelijk is.
We krijgen in ons gebied te maken met een leegloop van de modale en
bovenmodale huishoudens. We moeten ervoor waken dat uitsluitend
goedkope huurvoorraad overblijft. Dan krijgen we op den duur zelfs in
de Randstad te maken met leegstand", legt Van der Heijden uit. Het
actieplan behelst een sloop van 6800 woningen. Daarnaast worden
8400 woningen bijgebouwd. "Het aantal sloopwoningen van ons
bedraagt 6000 en we bouwen er 3700 bij. 1400 Ervan zijn huurwonin-
gen, de resterende 2300 gaan in de verkoop."
Herstructurering
De enorme herstructureringsopgave levert de manager bedrijfsvoering
heel wat financieel gepuzzel op. "Over het algemeen kan gezegd
worden dat corporaties erg lang de strategie van conserveren hebben
gevoerd. Dat geldt ook voor Waterweg Wonen. Daarom zijn we nu
bezig met een enorme inhaalslag op renovatiegebied. Aan de ene kant
gaat het dan over vernieuwing van keukens, badkamers en dergelijke.
Aan de andere kant gaat het om ingrijpende cascorenovaties, waarbij
we bij de woningen een extra kamer hebben gecre?erd. Ook hebben
we een deel van ons bezit ontduplext: van twee woningen ??n gemaakt.
Een aantal portiekflats zijn rolstoeltoegankelijk gemaakt en we hebben
een aantal specifieke seniorenflats gemaakt. Voor het veiligheidsgevoel
zijn de portieken afgesloten."
Van der Heijden noemt de woningcorporatie uit Vlaardingen "geen
wereldkampioen duurzaamheid". Op dat gebied valt nog veel te doen,
zegt hij. "Tot 2009 hebben we ons gericht op kwaliteitsingrepen, daarna
is de focus meer op energie komen te liggen. We hebben collectieve
ketels vervangen door individuele, en naast het vervangen van enkel voor
dubbel glas hebben we ook gevels ge?soleerd. Eigenlijk doe ik onszelf
tekort. We waren alleen nog niet toe aan zonne-energie en warmteterug-
winning. Op dit moment wachten we de resultaten af van een onderzoek
dat Deloitte verricht naar de mogelijkheden van duurzaamheidmaatrege-
len voor woningcorporaties. Afhankelijk van die uitslagen maken we de
afweging tussen de investeringen en de daarbij behorende opbrengsten.
tekst wilbert leistra en martin liebregts
foto's angelique van woerkom
De tijd dat bij woningcorpo-
raties bakken geld als het
ware over de muur heen
naar binnen klotste, is voor-
bij. De economische crisis
en belastingaanslagen vanuit
Den Haag maken een andere
kijk op investeringen nood-
zakelijk. Ook voor Waterweg
Wonen uit Vlaardingen.
Volgens manager bedrijfs-
voering ren? van der Heij-
den zet de corporatie in op
een krimpstrategie.
ren? van
der heijden
nr 6 2010 interview ren? van der heijden10
aanbod in kwaliteit en prijs te realiseren. Ze zouden ook in een beleid
van waardeontwikkeling passen. Volgens Van der Heijden heeft waar-
deontwikkeling geen prioriteit in de cultuur van corporaties. "Ik snap de
redenering wel. Wij interveni?ren middels een grootscheepse renovatie,
we voegen kwaliteit toe die op termijn door de gebruiker wordt gewaar-
deerd. De woningen stijgen economisch in waarde en op termijn verko-
pen we ze om te profiteren van de waardevermeerdering. Een logische
vastgoedstrategie, maar die leeft nog niet binnen corporaties. Wij reke-
nen niet altijd in waarde. Bijvoorbeeld bij sloop kijken we niet naar de
kapitaalvernietiging. Er bestaat een noodzaak om een buurt aan te
pakken. Doen we dat niet, dan bestaat het gevaar dat je op termijn ?
zeg 25 jaar ? te maken krijgt met leegstand als gevolg van krimp. Leeg-
stand komt namelijk als eerste voor in buurten waar je over het alge-
meen niet vrolijk van wordt."
Van der Heijden stelt dat de differentiatie in woningen in Vlaardingen
vooral in de koopsector bestaat. "Door sloop en nieuwbouw is het
woningmilieu wat meer gedifferentieerd. In de huursector is die ontwik-
keling nauwelijks te zien. Een groot deel van de woningvoorraad in
Vlaardingen is na de oorlog in korte tijd gebouwd. Er moesten als
gevolg van het bombardement op Rotterdam heel veel mensen worden
opgevangen. Vandaar dat je veel dezelfde soort woningen ziet; die zijn
allemaal in de jaren vijftig en zestig gebouwd. Daarnaast hebben we
verhoudingsgewijs een grote sociale woningvoorraad ten opzichte van
de rest van Nederland." Hij onderscheidt nog een tweede ontwikkeling
die de differentiatie van de voorraad heeft beperkt. "Het bouwvolume
rond de as Rotterdam-Maassluis daalt. Er zijn al jaren geen uitbreidings-
mogelijkheden in dit gebied. Dit heeft zeker een impact gehad op de
ontwikkeling dat er na 1980 verhoudingsgewijs weinig gebouwd is",
legt hij uit.
PrijsniVeau
Waterweg Wonen rekent aan haar huurders 82 procent van de maxi-
maal toegestane huurprijs. Het lijkt in deze tijd van krapte dus een logi-
sche stap om het prijsniveau te wijzigen om zo meer inkomsten te
genereren. Van der Heijden denkt daar anders over. "Je hebt te maken
met een doelgroep waarvan een deel nu al het water aan de lippen
heeft staan. Daar heb je als corporatie wel degelijk rekening mee te
houden. Huurverhoging ? ook al zou het wettelijk zijn toegestaan ? is
voor mij niet de eerste optie om meer inkomsten te genereren."
Andersom houdt hij ook niet van prijsverlagingen. "Ik ben verklaard
tegenstander van prijsdalingen, ook al zijn het economisch moeilijke
tijden. Je verpest namelijk de markt door de prijzen te verlagen. Bij
participatie in een nieuwbouwproject ga ik niet voor 200.000 euro een
huis neer laten zetten om het vervolgens voor 180.000 euro te moeten
verkopen. Maar het kost Waterweg Wonen nog veel meer als ik de
woningen in de verhuur neem. Je moet dus naar alternatieven zoeken,
zoals een deel in erfpacht te geven."
Koopprijzen tot 175.000 euro per woning liggen binnen het bereik van
modale en bovenmodale huishoudens. Cascorenovatie om de wonin-
gen energetisch en technisch aan de eisen van deze tijd te laten
voldoen kost zo'n 50 tot 80.000 euro. Als die huizen worden verkocht
leveren ze zeker 140 tot 180.000 euro op. Een idee voor Waterweg
Wonen? "Cascorenovatie kan inderdaad zorgen voor een waardeont-
wikkeling, maar daar hebben we ons nog niet echt in verdiept. Dat
vereist een grondige studie. Sloop en vervangende nieuwbouw levert
Waterweg Wonen geen financi?le armslag op. Dat kunstje kennen we
al, vandaar dat ik dat zo stellig kan zeggen. Maar cascorenovatie voor
waardeontwikkeling gebruiken is een heel nieuw verhaal. Bij een project
In feite is een EPA-regeling al een behoorlijke ingreep. Van label F naar D
kost toch gauw zo'n 6.000 euro per woning. Gezien het feit dat het over-
grote deel van ons bezit in die categorie valt ? jaren zestig tot tachtig ?
kun je de benodigde investeringen zelf wel uittellen. We zijn er niet trots
op dat we onze voorraad nog niet ge?pdatet hebben, maar ik denk dat
iedere corporatie met hetzelfde bezit eender heeft gedaan."
extra kWaliteit
Het huidige aanbod van corporaties wordt gedomineerd door een weinig
gedifferentieerde kwaliteit en prijs. Grotendeels wordt dit bepaald door
het huurbeleid van de overheid en de bijbehorende aftoppingsgrenzen
van 512 tot 548 euro. De mogelijkheden voor extra kwaliteit en de bijbe-
horende prijs tussen de aftopgrenzen en de liberalisatiegrens van 648
euro worden nog nauwelijks benut. Gevolg is dat er aan de ene kant
weinig aanbod is in de duurdere sociale huursector, terwijl aan de andere
kant een overschot bestaat in het betaalbare segment. Volgens Van der
Heijden benut Waterweg Wonen wel degelijk de mogelijkheden voor die
extra kwaliteit. "Onze nieuwbouwwoningen hebben onevenredig meer
kwaliteit dan woningen van pakweg veertig jaar terug. Hier ligt voor ons
zeker een interessant gebied, ook om ons aanbod meer te differenti?-
ren. Als we vanaf 1 januari zelf verantwoordelijk worden voor de huur-
toeslag kunnen we ook meer sturen in deze ontwikkeling."
Corporaties mogen niet onbeperkt hun voorraad upgraden voor het
duurdere segment, spreekt Van der Heijden als beperking uit. "Vanuit
Europa wordt geprotesteerd dat Nederland een te groot aandeel soci-
ale woningbouw heeft. Om dit terug te dringen moeten corporaties
vanaf 1 januari 2011 90 procent van de woningen toewijzen aan
mensen die maximaal modaal verdienen, anders raken we onze bijdrage
vanuit Den Haag kwijt. De grens is in Brussel door een Portugees
bepaald op 33.614 euro. Deze ambtenaar redeneert vast anders dan
een Nederlander."
WaarDeOntWikkeling
Het bezit van Waterweg Wonen bestaat grotendeels uit woningen uit
de jaren zestig. Deze hebben de potentie om een gedifferentieerd
nr 6 2010interview ren? van der heijden 11
in de wijk Toekomst Zuid hebben we alleen de buitenmuren laten staan
en de plattegrond gewijzigd. Per woning is daar zo'n 80.000 euro in
ge?nvesteerd. Ik weet op dit moment niet welk verdienmodel je daarop
kunt loslaten, zeker niet in deze tijd."
En de verkoop van de bestaande voorraad? "Wij bevorderen het eigen
woningbezit. Het levert ons inkomsten op om de herstructureringsop-
gave van te bekostigen."
scHeefWOnen
Het kabinet-Rutte wil scheefwonen gaan aanpakken. Van der Heijden
heeft niets tegen het verschijnsel scheefwonen. Toch plaatst hij een
voorwaarde. "Je mag aan de buitenkant van een woning niet zien of de
bewoner huurtoeslag krijgt of niet. Je kunt als corporatie wel een apart
aanbod op het gebied van kwaliteittoevoeging ontwikkelen voor
mensen die meer te besteden hebben. Of bijvoorbeeld het onderhoud
meer door de huurder laten sturen. Dit hebben wij nu in ontwikkeling
voor ons nieuwe beleidsplan."
Van der Heijden kan zich wel ergeren aan een andere vorm van scheef-
wonen. "De regio waarin een woning ligt, bepaalt in sterke mate de
economische waarde van de woning en ook de speelruimte voor de
mogelijkheden van huuraanpassing. We rekenen zoals gezegd een huur
van 82 procent. Dat heeft altijd marge opgeleverd, tot twee jaar gele-
den. Nu moeten we namelijk vier miljoen euro huurtoeslag ophoesten.
Maar dat is niet de scheefgroei die ik bedoel. Die gaat over de WOZ-
waarde. Bij ons in de Randstad ligt die heel wat hoger dan bijvoorbeeld
in Brabant. Toch mag ik vanwege de omgevingsfactoren minder huur
vragen. En dan ook nog te bedenken dat in Brabant het bouwen veel
goedkoper is dan hier, dan kun je je wel voorstellen dat je voor een huur
van circa 500 euro in Vlaardingen heel wat minder huis krijgt dan
pakweg in Boxtel. Ik vind dat de overheid door dit beleid inkomstenpoli-
tiek aan het bedrijven is en dat lijkt mij toch niet een zaak voor Den
Haag. Andersom levert ook het Waarborgfonds scheve verhoudingen
op. De differentiatieruimte bij een aankoopsom van 240.000 euro is in
Limburg natuurlijk veel groter dan in Vlaardingen", besluit hij zijn
betoog.
MaMMOettanker
De kredietcrisis heeft nog geen invloed gehad op de herstructurerings-
plannen. "Wat we in 2009 hebben gedaan, is in 2006 bedacht", legt
Van der Heijden uit. "Het zijn langdurige processen. Zie het als een
gigantische mammoettanker. Als je over een kilometer naar links wilt,
had je een kilometer geleden al moeten bijsturen. Concreet betekent
het dat we pas kunnen ingrijpen in de plannen van n? 2010, daarvoor
ligt alles al vast. Voor de plannen op termijn moeten we een prioriteiten-
lijst opstellen. Stel dat de crisis al eerder niet meer van invloed is, dan
kunnen we projecten weer naar voren halen in de planning."
Het Actieplan Wonen omvat het beleid op de lange termijn. De
gemeente Vlaardingen wil hiermee voorkomen dat bepaalde woningen
en buurten een risico gaan vormen, zegt Van der Heijden. "We zullen
waarschijnlijk in de nabije toekomst door de overheid worden gedreven
tot verkoop van delen van onze voorraad. Om de verkoopbaarheid
daarvan te bevorderen, moeten we een meer kleinschalige en gediffe-
rentieerde aanpak ontwikkelen voor kwaliteitsaanpassingen. Maar ook
in de toewijzingsnorm kunnen we sturen. Je moet voor een bepaalde
buurt fijnmazige oplossingen bedenken. Je moet te allen tijde voorko-
men dat we Bijlmerachtige toestanden in Vlaardingen krijgt. Daarom
gaat het gemeentebeleid ook uit van meer spreiding van sociale huur-
woningen over het totale gebied."
kriMP
Na de tijden van weelde moeten corporaties omgaan met krapte. "Een
beleidsplan als het Actieplan Wonen gaat uit van krimp. Dat geldt
natuurlijk ook voor onze organisatie. In de periode tot 2030 zal ik als
manager beleidsvoering ook de organisatie in omvang moeten laten
krimpen. Geen fijn vooruitzicht, maar wel noodzakelijk. Daarnaast
hebben we nog andere mogelijkheden om te bezuinigen op onze begro-
ting. Denk aan woningen langer door exploiteren, meer woningen
verkopen, huur verhogen, minder investeren en minder diensten leve-
ren. Een sombere boodschap in deze donkere dagen. Maar gelukkig is
het nog geen praktijk. Het water staat ons nog niet aan de lippen."
Reacties