Een huis van schimmels, dat klinkt niet meteen heel aangenaam. Toch willen docentonderzoekers en studenten dat bereiken in het laboratorium op SPARK. Jasper Sluis, die vanuit het Centre of Expertise Biobased Economy van Avans Hogeschool betrokken is bij het laboratorium, neemt ons mee.
In het zogeheten Mycelium Lab werken de docentonderzoekers en studenten aan vraagstukken over het materiaal. Op biologische restmaterialen uit de landbouw, worden in het laboratorium zwammen en champignons gekweekt. De 'wortels' van die paddenstoelen, het mycelium, groeit vervolgens door het materiaal heen.
“Als je een mal met dit materiaal in de oven zet, gaan alle schimmels dood en wordt het blok hard en droog. Door middel van deze mallen is het mogelijk om producten te laten groeien die wellicht toepasbaar zijn in de bouwindustrie”, vertelt Sluis. “Het mes snijdt hier eigenlijk aan twee kanten. De Champignonboer kan bij ons zijn restafval kwijt, waar hij normaal gesproken voor moet betalen, en wij kunnen hier experimenteren met dit restafval door er myceliumcomposieten en andere producten van te maken.”
“Een voorbeeld van zo’n product is een isolatieplaat, die op basis van myceliumcomposiet een enorme brandwerendheid heeft. Met behulp van een hennepmat kunnen we de isolatieplaat versterken. Deze volledige biobased isolatieplaat zou zomaar eens de vervanger kunnen zijn van de glaswol isolatieplaat.”
Verschillende mallen gemaakt van myceliumcomposiet. Beeld: Centre of Expertise Biobased Economy.
Op dit moment wordt in het laboratorium gewerkt aan de eerste myceliumbrug ter wereld. Dit is echter niet de eerste biobased brug. In oktober 2016 werd een voetgangersbrug over de Dommel op het terrein van de TU Eindhoven, volledig gemaakt van biocomposiet, geopend. Ook dit project werd gerealiseerd in het SPARK laboratorium. “Eerst hebben studenten met vlas- en hennepvezels een twee meter lang testonderdeel gemaakt. Vervolgens hebben ze 2 weken lang onderzoek gedaan, bijvoorbeeld om te kijken hoe de kern zich houdt en hoe alles het best aan elkaar gelijmd of geharst kon worden. Vervolgens hebben de studenten toegewerkt naar een brug van 14 meter”, vertelt Sluis.
De brug werd in 35 werkdagen gerealiseerd. Toch verliep niet alles vlekkeloos. Sluis: “De brug werd eerst niet goedgekeurd. Hij moest namelijk stadionbelasting kunnen dragen, dit is 500 kg per m2. Voor een voetgangersbrug is dit eigenlijk niet nodig, maar toch werd deze voorwaarde gesteld. Daarnaast staat er in de normering dat leuningen van een brug altijd verankerd moeten zijn met staal. De brug was zonder stalen pinnen ook stevig genoeg, maar omdat het in de normering staat moesten we hieraan voldoen.”
Opening biobrug in Eindhoven. Beeld Tony Schoen.
Ook met andere materialen wordt geëxperimenteerd in het lab. Zo worden er prefab panelen gemaakt van kalk hennep en wordt er nu gekeken of je dit ook kunt gebruiken voor vloerisolatie. Daarnaast worden eierschalen gebruikt als vulmiddel voor gietvloeren, met daaroverheen een biobased hars en wordt er plaatmateriaal gemaakt van koffiedik.
Sluis hoopt dat bedrijven geïnspireerd worden door het laboratorium op SPARK: “De bouwwereld is redelijk conservatief. Door hier te experimenteren en gewoon te doen hopen we de bouwkolom te overtuigen om met dit soort materialen aan de slag te gaan.”
Reacties