De verduurzaming van de bestaande voorraad is op dit moment voor iedere corporatie een hot item. Maar de weg er naartoe; daar wordt over gediscussieerd. Meteen naar NoM, of in kleinere stappen? Woonlinie en Area renoveren eerst naar label B. De volgende vraag is of je dan wel of geen huurverhoging vraagt. Tijdens het Rendakaffee op 16 juni gingen we met elkaar in debat.

De bijeenkomst werd mogelijk gemaakt door Renda-partner Caspar de Haan die bij beide corporaties een renovatietrein heeft lopen. Bij Woonlinie is het dochterbedrijf Moonen Onderhoud en Renovatie dat de kar trekt. Ook Area en Woonlinie brachten hun expertise in voor de geslaagde middag.

De belangrijkste reden voor renovatie naar B in tegenstelling tot een hoger ambitieniveau weet Woonlinie-directeur Peter van den Heuvel mooi te verwoorden in het kader van het belangrijkste speerpunt van Woonlinie: betaalbaarheid. “De provincie Gelderland (die subsidie verleende, red) wilde eigenlijk een renovatie naar label A. Daar waren wij het niet mee eens. We hadden namelijk berekend dat we dan maar 30 huishoudens zouden helpen, tegenover 300 bij een label B-renovatie. Met als gevolg een besparing per huishouden van € 35 per maand. Dat is een volle boodschappentas per maand extra. Met dat argument vonden we gelukkig gehoor bij de provincie.”

Cas de Haan over de renovatie bij Area.

Die forse besparing was wel alleen mogelijk als Woonlinie de renovatie niet zou doorberekenen aan de zittende huurders. “Dat sprak ons wel aan”, ging Van den Heuvel verder. “Niet zo zeer vanuit principieel oogpunt, maar eerder met een pragmatische invalshoek. Op deze manier is het makkelijker om 100% commitment van bewoners te krijgen.” Area kijkt er anders tegenaan. Die wil de commitment van bewoners juist verkrijgen door goede communicatie. Manager wijkontwikkeling Ronald van Lith: “Wij nemen de klant mee. Bewustwording is daarin belangrijk en een huurverhoging hoort daarbij. Wij zetten in op een winwin, voor zowel de corporatie als de bewoner. Verduurzamen doe je samen.”

Tijdens het Rendakaffee werden de twee argumenten op een speelse manier tegenover elkaar gezet. De gasten werden verplicht kleur te bekennen. Sean Vos van SlimRenoveren stond aan de kant van de huurverhoging. Volgens hem wordt er bij de bewonerscommunicatie te vaak vanuit angst gedacht. “Oh, als de bewoner maar geen nee zegt. Het heeft veel meer te maken met een goede communicatie. Als je de bewoner laat betalen, word je ook gedwongen kwalitatief beter werk te doen.” Van den Heuvel van Woonlinie: “Een deel van de bewoners krijg je gewoon niet mee. Als je dan snel stappen wilt maken, zal je iets moeten verzinnen. Geen huurverhoging vragen is één van de mogelijkheden.” Terwijl de discussie zich voortbewoog, was er ook een groep mensen die zich naar het midden van de zaal bewoog en bewust geen kant koos. Zij stonden een hybride vorm voor. Laat de huurder wel betalen, maar alleen voor de zaken die je echt upgrade. Dus niet voor Triple Glass en een HR-ketel (die vervang je toch en horen bij het regulier onderhoud), maar wel voor zonnepanelen.

En zo is voor alle standpunten iets te zeggen, vindt ook Cas de Haan. “We moeten gewoon heel erg snel naar die verduurzaming. Wat dat betreft gaat dat makkelijker zonder huurverhoging, maar de grootste winst zit hem het gedrag van die bewoners. Daar moeten we op focussen. Bewoners moeten daarbij - net zoals in een auto - in de gaten kunnen houden hoe zuinig ze bezig zijn. Dan gaat het pas echt leven.” Renda-redacteur Jan Kammeyer voegt toe: “Je moet het gevoel hebben dat je het zelf in de hand hebt. Zoals bij een verbruiksmeter in de auto of een co2-meter in huis. Geef het een speels karakter en mensen raken vanzelf meer betrokken.”

Petje op, petje af onder leiding van senior onderzoeker woningvoorraadbeleid Nico Nieboer van TU Delft.