Afgelopen kerstvakantie heb ik de roman "De vierde dimensie – Toeval bestaat niet" van Hans Peter Roel gelezen. Stof tot nadenken over de zin van het leven. In het boek wordt verteld dat alles wat wij doen in een soort energieveld (de vierde dimensie) is voorgeprogrammeerd. We zitten via onze gedachten gekoppeld aan dit veld. En als we maar genoeg verlangen naar iets, dan zal dat gebeuren. Ik weet niet of ik daarin geloof, maar denk wel dat sommige gebeurtenissen geen toeval zijn. Wie is er bijvoorbeeld nog nooit gebeld door iemand waar hij net aan dacht?
Wat heeft dit nu met renovatie en onderhoud te maken? Wij, techneuten, zijn gewend om alles te beredeneren en met ons verstand te benaderen. Ik denk dat wij vaker op ons gevoel af moeten gaan. Zes jaar geleden zijn wij bij Tiwos begonnen met ketensamenwerking. Met veel succes hebben wij met onze ketenpartner, Hendriks Coppelmans, mooie onderhoudsprojecten gemaakt. Mij wordt vaak gevraagd hoe wij onze ketenpartner gekozen hebben. En dan zeg ik steevast dat de keuze voor 80 procent op gevoel is gemaakt. Er moet een klik zijn. Ketensamenwerking valt of staat met vertrouwen. Aan die klik moest ik denken toen ik het boek van Hans Peter Roel las.
Ik vind dat we vaker op onze intuïtie mogen afgaan. Bij Tiwos zeggen we: "Volg je onderbuikgevoel." Als je er buikpijn van krijgt, dan moet je het niet doen. Dat past helemaal bij ons werken vanuit de bedoeling. Het doel van Tiwos is om onze bewoners een thuis in een vitale buurt te bieden. Als we activiteiten verrichten die hier niet aan bij dragen, dan stoppen we ermee. Zo zijn we langzamerhand gestopt met allerlei overbodig werk en concentreren we ons steeds meer op de zaken die er echt toe doen.
Ik krijg weleens het compliment dat wij zo slagvaardig zijn. Volgens mij komt dat omdat wij vanuit ons gevoel werken en niet alles kapot redeneren. Daarbij wil ik niet zeggen dat je niet moet blijven nadenken. We hebben ons risicomanagement de laatste jaren sterk verbeterd. Maar ook daarbij gebruiken wij boerenverstand en intuïtie.
Wij gaan de komende tijd verantwoordlijkheden lager in de organisatie leggen. We willen dat iedereen zijn eigen besluiten kan nemen, zonder dat hij in 3-voud een verzoek moet indienen. Uiteraard moeten besluiten vallen binnen vooraf afgesproken kaders en bijdragen aan onze bedoeling. Het is geen rocket science. We hebben hele simpele werkprincipes afgesproken die ons moeten helpen om ons doel te bereiken:
Door casussen met elkaar te bespreken gaan we deze principes de komende tijd laden en verbeteren zodat we samen sneller en beter onze doelen bereiken.
Op vastgoedgebied staan we de komende jaren voor een enorme uitdaging. De woningvoorraad moet energieneutraal worden. De toegepaste materialen moeten herbruikbaar worden (circulair bouwen) en we moeten voorbereid zijn op klimaatverandering (hitte en wateroverlast). Daarbij moeten onze woningen ook nog eens betaalbaar blijven en willen we meer maatwerk leveren aan onze participerende bewoners. Dat klinkt haast onmogelijk. Artikelen die ik lees over kleine windturbines, superisolatie van 15 mm dik, lichtdoorlatend beton en 3D printers, geven mij hoop op een goede afloop. Als we dan ook nog eens met z’n allen verlangen dat dit gaat lukken en ons gevoel volgen, dan doet de vierde dimensie misschien de rest. Verlangt u mee…?
Reacties
Arno Kuipers - Kuipers wolrijk / kuipers zit comfort 22 mei 2019 13:35
Ik lees net de laatste bladzijde van de Vierde Dimensie met het gevoel thuis te komen. Ook lees ik grappig genoeg dat er zelfs bij het aanschaffen van een bank een "klik" met de verkoper moet zijn, dat geldt overigens ook voor de verkoper naar de klant. "Toevallig"verkoop ik banken en stoelen. met vriendelijke groet ArnoKuipers.
rene schiks - Portaal Vastgoedprojecten 22 maart 2017 07:52
Beste Andre, Afgaan op je gevoel is de basis voor veel dingen in het leven. De 'klik' moet er zijn. Zelfs bij de aanschaf van een nieuwe bank moet er een 'klik 'met de verkoper zijn. Wat we doen in ons vak is inderdaad geen 'rocket science'. Gewoon met beide benen op de grond en gebruik van je boerenverstand, kom je heel ver in deze maatschappij. Soms lijkt alsof we ergens de weg zijn kwijtgeraakt en we het ons onnodig ingewikkeld maken met de invoering van regels, regels en nog een regels. Goed om te lezen dat er ook collega's zijn die hun 'onderbuik' gevoel gebruiken bij het nemen van beslissingen.